Zuid Frankrijk

Woensdag, 27 oktober - Van Veerle naar Arbois

Dag 1:  628 km
Overnachting: Camperplaats Arbois, Place du Champs de Mars
Coördinaten: N 46°54'7"    E 5°46'30"

Donderdag, 28 oktober - Van Arbois naar Sisteron

8.00 u en 6°C: Van Arbois gaat het met de D1075 en later met de N85 over Lons-le-Saunier, Bourg-en-Bresse en Grenoble richting Sisteron. De N85, de Route Napoléon, is een rotsachtige weg die zich door de Alpen naar de zee slingert. De herfst kleurt het landschap nog mooier dan anders. Af en toe stoppen we om te ontspannen te genieten. Een stralend zonnetje en 16°C maken het plaatje compleet.

Ongeveer twintig kilometer voor Sisteron stoppen we in Laragne-Montéglin bij de Intermarché. Terwijl ik inkopen doe, maakt Willy gebruik van de servicezuil en zijn we klaar om verder te reizen. Hier overnachten zou kunnen maar erg gezellig lijkt het niet en het is ook nog te vroeg.
18.00 uur: We staan geparkeerd op de camperplaats in Sisteron, aan de rivier Durance, met uitzicht op de bekende Rocher de la Baume. Het is weer een mixparking. We overnachten hier met zeven campers. De plaatsen zijn klein en niet geschikt voor grote campers. De servicezuil is afgesloten. Uit voorzorg voor de vorst?

Sisteron is een parel van een stad, met een oud centrum, een citadel, een kathedraal, ...   In de toekomst brengen we zeker een bezoekje aan de stad. Vandaag is het te laat, we zijn moe en het donkert al. We slaan een praatje met Duitse camperisten die op terugtocht zijn. Door hun praktische tips wijzigen we onze bestemming. Morgen trekken we naar Saint-Tropez in plaats van naar Villeneuve-Loubet.

Dag 2: 390 km
Overnachting: Camperplaats Sisteron, Aire de Saint Jaume, D951
Coördinaten: N 44°12'1"    E 5°56'38"

Vrijdag, 29 oktober - Van Sisteron naar Saint-Tropez

8.20 u en O°C: We volgen verder de Route Napoleon richting Digne-les-Bains. Een laagstaand zonnetje maakt het Willy nogal moeilijk. Het panorama is spectaculair. Net vóór Castellane zien we een vallei sprookjesachtig bedolven onder een mistsluier. Hier en daar zijn parkeerplaatsjes voorzien met uitzichtpunten waarvan we regelmatig gebruik maken voor een ontspannende rustpauze en een hapje en een drankje.
En dan... moeten we voorbij Grasse. In een overdrukke, smalle straat missen we de afslag. Doorrijden is geen optie. We kunnen pas na 5 kilometer omkeren. De "pech op de weg" is begonnen. Even later, op de A8, begrijpen we ons Vera (gps) verkeerd. In plaats van de afslag naar Cannes te nemen, verzeilen we op de tolweg naar Nice. Dit grapje kost ons 2,10 euro. Nadien geraken we pas na enkele ererondjes in Cannes op de N7 naar Fréjus. Tot Fréjus is de N7 een kronkelende, vermoeiende bergweg waar geen parkings voorzien zijn. Van Fréjus volgen we de N98 langs de kust tot Saint-Tropez.

De laatste honderd kilometer waren zenuwslopend voor Willy. Gesetteld op de camperplaats wensen we slechts te rusten en te ontspannen. Al onmiddellijk komt de eigenaar op zijn brommerke aangesnord. Hij heeft een plannetje bij van St.Tropez en geeft wat uitleg over de omgeving. Overnachten kost 11 euro, elektriciteit (10 A ) 2,5 euro en douchen 1 euro. Het is een privécamperplaats, je zou het een minicamping voor campers kunnen noemen. De toegang is nogal smal maar het lukt. Er is plaats voor een tiental campers. We staan hier veilig, niet ver van het strand en op drie kilometer van St.Tropez Port.

18.00 u en 15°C: Om vandaag toch wat beweging te hebben, worden de fietsen van stal gehaald en na tien minuten zijn we in het hart van Saint-Tropez.

Saint-Tropez werd wereldberoemd door Brigitte Bardot en Louis de Funès. Het kleurrijke havenstadje ligt op rotsen aan zee. In de haven liggen luxueuze motorkruisers en zeiljachten. Op de kade paraderen en flaneren "oude chic" en "nouveau riche", kunstenaars en beroemdheden, met als enige doel "zien en gezien" worden. Daartussen wriemelen toeristen, ook Willy en ik, met fototoestel in de aanslag om alles digitaal vast te leggen. Van op de terrasjes van dure restaurants wordt de boulevard en alles wat er reilt en zeilt in de gaten gehouden. Ondanks alle glamour en glitter ervaren we een charmante sfeer.
Een vermoeiende en toch geweldige dag!

Dag 3: 285 km
Overnachting: Camperplaats Saint-Tropez, Chemin Fontaine du Pin, Chemin de la Moutte
Coördinaten: N 43°15'52"    E 6°40'20"

Zaterdag, 30 oktober - Saint-Tropez en Port Grimaud

8.00 u, 15°C en zwaar bewolkt: Toch vertrekken we naar Saint-Tropez. Het plein is gevuld met marktkraampjes. Door smalle winkelstraatjes komen we op de kade bij het toeristenbureau waar we een stadsplan en een kaartje met de fietsroutes halen. We schuimen de kade af, doen ons tegoed aan een snack zodat we ertegen kunnen en trappen nadien richting Port-Grimaud. Het gaat vlot. Een kleine zes kilometer met de wind in de rug brengt ons tegen 14.00 uur in het stadje op het water.

Port-Grimaud, een voorhaven van Grimaud, is in 1964 gebouwd op lagunes en drooggelegde moerassen. Het lijkt een klein Venetië. Het stadje is verbonden met kanalen en bruggetjes. Alles gebeurt per boot, ook brandweer en eerste hulpdiensten. Auto's mogen alleen met een geldige pas aan de rand en binnen de muren parkeren. Achter de kleurige huizen zijn de privékaden voor de jachten. De kapitaalkrachtige inwoners worden sterk bewaakt.

We schepen al direct in voor een rondvaart door de kanalen. Boven ons hangen donkere wolken wat niet belet dat ik aardig wat mooie foto's kan schieten. Voor één euro kunnen we nadien een toren op om te genieten van het panorama rondom. Het ziet er naar uit dat we regen krijgen. Net als we willen gaan schuilen in een cafeetje ontmoeten we een Vlaams echtpaar. Ze hebben hier een buitenverblijf met, nogal wiedes, een bootje (tweemaster van 16 meter met alles er op en er aan) aan hun privésteiger. Willy en ik worden uitgenodigd op de koffie. Terwijl buiten de regen neerplenst, zitten wij knus in de kuip zeilervaringen uit te wisselen. De tijd is zó om. Ondertussen is het gestopt met regenen. Het begint al te donkeren en we moeten met ons ijzeren ros nog een negen kilometer terug naar onze camper. Dus, de hoogste tijd om afscheid te nemen.
Aanvankelijk was het onze bedoeling om van Port-Grimaud verder te pedaleren tot Sainte-Maxime. Dat zal moeten wachten tot later.

Dag 4: Overnachting: Camperplaats Saint-Tropez, Chemin Fontaine du Pin, Chemin de la Moutte
Coördinaten: N 43°15'52"    E 6°40'20"

Zondag, 31 oktober - Naar Villeneuve-Loubet

8.00 u, 15°C en winteruur! Het zal dus vanaf nu nog vlugger donker zijn.
Het heeft de hele nacht geregend, gegoten! Het regent, giet nog. Volgens de weerberichten blijft het zo doorgaan tot morgen. We hebben geen zin om in de camper te zitten wachten tot het betert. Hoewel hier nog veel te beleven valt, beslissen we te verkassen. Een bezoek aan de oude stad, de visserswijk, de 17de-eeuwse citadel, ... wordt iets voor later. Ook de omliggende dorpjes Gassin, Ramatuelle, Cavalaire- sur-Mer, ... worden op de wachtlijst gezet.
We komen stellig een keertje terug naar de Var en naar Saint-Tropez. Vandaag sjezen we naar Villeneuve-Loubet.

Met de N98 rijden we via Saint-Raphaël, langs de Corniche de l'Estérel naar Camping l'Hippodrôme in Villeneuve-Loubet. De regen en de wind beletten ons niet om te genieten de spectaculaire Corniche en de rode rotsen van de Estérel. De zee is wild. Hoog opslaande golven rollen tot over de weg. Het is pas middag en al zo donker dat iedereen met de lichten aan rijdt.
14.00 u: De regen plenst nog altijd neer. We installeren ons op de camping en houden ons de rest van de dag aangenaam bezig.

De camping valt best mee. Er is gratis WiFi, het sanitair is net en verwarmd. De bushalte is vlakbij. Er rijdt een bus van Cannes tot Menton aan de Italiaanse grens. Een rit kost, ongeacht hoever, standaard één euro. Kan het beterkoop en gemakkelijker? Je hoeft geen parkeerplaats voor de camper te zoeken of te betalen en je moet niet ongerust zijn voor diefstal. Voor verre afstanden kan het met de trein. Kost wel meer maar het gaat vlugger en zestigplussers krijgen korting.

Dag 5: 108 km
Overnachting: Camping l'Hippodrôme, Villeneuve-Loubet, Avenue des Rives
Coördinaten: N 43°15'52"    E 6°40'20"

Maandag, 1 november - Haut-de-Cagnes

8.00, 14°C en hetzelfde liedje als gisteren ... de hele nacht regen!!! Vanmorgen lijkt het toch wat te minderen. We wandelen naar zee en gaan een kijkje nemen bij de waterloop "Le Loup" die dreigt uit haar oevers te treden. Op onze weg terug lopen we binnen bij het toeristenbureau waar we bijzonder vriendelijk en uitgebreid geholpen worden. Blijkt dat Villeneuve-Loubet uitgelezen ligt om Antibes, Cannes, Haut-de-Cagnes, Saint-Paul de Vence, Nice, Monaco, Èze, ... te bezoeken. Even later zijn we bedolven onder folders over de omgeving, stadsplannetjes en uurroosters van bus en trein. Bij de supermarkt Le Géant die honderd meter verder ligt, slaan we onze voorraad in voor de eerstvolgende dagen. We kopen er zelfs allebei een fietshelm want er zijn fietspaden voorzien van Villeneuve-Loubet langs de zee tot in Nice en zelfs nog verder. We hoeven slechts te wachten tot het droger wordt om er op uit te trekken.

De vraag is: "Wat doen we deze namiddag?". Zeker niet in de camper zitten wachten op beter weer. We kunnen naar het middeleeuwse stadje Saint-Paul de Vence maar dan riskeren we de hele tijd in de regen te lopen. Het wordt Haut-de-Cagnes daar is een kasteel met een museum.
We bussen tot Cagnes-sur-Mer waar een minibusje toeristen gratis ophaalt en naar, het hoog op een heuvel gelegen, Haut-de-Cagnes brengt. De oudste gedeelten van het robuuste, middeleeuwse Château Grimaldi stammen uit de dertiende eeuw. Oorspronkelijk was het een fort met gevangenis. Rond 1620 werd het grondig verbouwd tot een rijk gedecoreerd kasteel. De sierlijke binnenplaats is in renaissancestijl. De patio is omgeven door galerijen met marmeren zuilen. Vooral het plafond in de grote feestzaal, een trompe-l’oeil dat rond 1620 door Carlone geschilderd werd, is de moeite. De donjon is pas in de negentiende eeuw toegevoegd.
In het kasteel bevindt zich het Musée d’Art Moderne Méditerranéen. Ik ben overdonderd door een zwartmarmeren tafel met skeletten en vliegende herten. Toen ik met mijn fototoestel in de aanslag stond, werd ik abrupt door de galerijwachter tegengehouden. Fotograferen mag niet! Jammer.

In de regen slenteren we nog wat door de steile straatjes met overwelfde gangen en trapjes en tussen de oude vijftiende- tot zeventiende-eeuwse huizen. Schuilend onder de paraplu neem ik een paar foto's. We hebben er vlug genoeg van. Het is vochtig en kil, helemaal niet gezellig.
17.00 u: We zijn verzopen en keren terug naar ons camperke.
Ook dat is vakantie!

Dinsdag, 2 november - Nice en Villa rothschild op Cap Ferrat

8.00 u en 12°C: Eindelijk droog en de zon doet moeite om door te breken.
10.00u: We nemen de bus naar Nice. In Nice stappen we op bus 81 naar Saint-Jean-Cap-Ferrat. Op dit schiereiland staan veel luxueuze villa's. De mooiste is Villa Ephrussi de Rothschild, een landhuis van marmer en terracotta, dat op het hoogste punt van de kaap ligt. Bij haar dood in 1934 liet Barones Ephrussi de Rothschild de villa en haar collectie van meer dan 5300 kunstwerken over aan l'Académie des Beaux-Arts de l'Institut de France met de wens dat de villa een museum zou worden.
Voor een bezoek aan de Villa en bijhorende tuinen betalen we 10 euro. Om te beginnen krijgen we een film te zien waarin de genealogie van de Familie Rothschild uit de doeken gedaan wordt. Daarna volgt gedetailleerde uitleg over de kostbare collectie kunstwerken die Béatrice Ephrussi de Rothschild verzamelde. Ook het ontwerpen en aanleggen van de negen omliggende thematuinen kunnen we volgen.

Bij onze rondgang vangen we een glimp op van de enorme rijkdom van de barones, van haar kunstzin en haar status. De arcaden rond de overdekte patio worden gesteund door kolommen in roze marmer. Daarboven lopen galerijen in Moorse stijl. Overal hangen schilderijen en fresco's. We zien de appartementen van de barones, het salon met haar verzameling porselein, het salon Louis XVI, het salon Louis XV, ...
We nemen pauze in het sfeervolle "Salon de Thé" waar we ons gasten voelen van de vroegere eigenares Eprhussi de Rothschild. Nadien bezoeken we de tuinen.
De Franse tuin die we vanuit de salons zien, ligt centraal en is symmetrisch aangelegd met een enorme waterpartij en een "Liefdestempel", een "Temple d' Amour". De op klassieke muziek dansende fonteinen zorgen voor een romantische sfeer.
We slenteren van de ene tuin naar de andere, van de Spaanse, naar de Florentijnse, de Japanse, de exotische, de rozentuin, ... . Van de uitzichtpunten kijken we uit over het magnifieke, omliggende panorama.
Het is november, herfst en dus normaal dat niet alle planten en bloemen er op hun best uitzien. Ondanks zijn de tuinen bijzonder en een bezoek meer dan waard.

Om 15.30 uur bussen we terug naar de Gare Routière in Nice. We wandelen door de oude stad, brengen een bezoekje aan de Cathédrale Sainte Réparate, laten ons verleiden bij een kraampje met een supergroot aanbod ijsjes, kuieren door de dagelijkse bloemenmarkt en eindigen op de Promenade des Anglais. De zon zakt langzaam, de lucht verkleurt en hier en daar gaan de lichten aan. Een prachtig beeld dat resulteert in bijzonder mooie foto's.
Langs de Jardin Albert I met zijn Carrousel Palace keren we terug naar het station. We moeten over Espace Masséna, een groot plein geplaveid in witte en zwarte tegels. De gevels van de gebouwen rondom zijn in de typische rode kleur met groene blinden. Bovenop palen, verschillende meters boven de grond, zetelen zeven wassen beelden in Bouddha houding. Ze stellen de zeven continenten voor. s' Nachts zijn ze verlicht in wisselende kleuren. De zuidkant van het plein is autovrij. Daar staat de Fontaine du Soleil omringd door vijf bronzen beeldhouwwerken die personages uit de Grieks-Romeinse mythologie verpersoonlijken. Ook hier schiet ik, zoals een echte toerist, een paar fotokes.

Om 18.00 uur zijn we op weg naar Villeneuve-Loubet. Niet erg snugger van ons om net in de drukke avondspits een bus te nemen. We doen er een uur over!

Een geslaagde dag. Het weer was niet denderend maar het bleef tenminste droog.

Dag 7: Overnachting: Camping l'Hippodrôme, Villeneuve-Loubet, Avenue des Rives

Woensdag, 3 november - Nice

8.00 u, 10°C en zon!!!
10.00 u en 13°C, eindelijk, de temperatuur zit in de lift. We pedaleren langs de kust via Cros-de-Cagnes, Saint-Laurent de Var, Nice Aeroport tot de Promenade des Anglais in Nice. De Engelsen lieten in de negentiende eeuw deze promenade aanleggen langs de zeezijde van de stad. Tegenwoordig is het een weg met fietspad en wandelpad, winkels en luxehotels.

12.00 u en 20°C! We planten ons neer op een van de banken, die overal voorzien zijn, om te genieten van het azuurblauw panorama en te picknicken. Op het strand liggen zonnebaders te profiteren van het "lekker weertje". Op de promenade naast het fietspad zien we joggers, Nordic walkers, wandelaars. Een moeder met skeelers duwt de kinderwagen voor zich uit. Een oudere man flitst voorbij op een step. Eentje heeft een Segway gehuurd. Ook de "blauwe fietsen" die je overal in de stad kan huren, zijn een succes. Willy en ik fietsen tot aan de haven. Van de haven naar Place Garibaldi is geen fietspad voorzien en het verkeer is er behoorlijk druk. We kiezen er voor om te voet, met de fiets aan de hand, de oude wijken te doorkruisen wat veel veiliger en aangenamer is. We komen uit op Espace Masséna en lassen een rustpauze in op een gezellig terras. Hier betalen we voor een drankje de helft minder dan op de Promenade des Anglais!
We volgen het fietspad op de Boulevard Victor Hugo en nadien op de Boulevard Gambetta wat ons naar de Russisch-orthodoxe Kathedraal St.Nicolas leidt. De kathedraal is gebouwd in het begin van de twintigste eeuw, in een wijk waar vroeger veel Russische aristocraten woonden. Van buiten ziet ze er indrukwekkend uit. De toegang kost drie euro. Bij het binnengaan, zijn we verwonderd dat er slechts één grote ruimte is. Het interieur, dat rijkelijk versierd is met iconen, fresco's, gesculpteerd houtwerk en verguld metaal, is sensationeel!

Ondertussen is het bijna 17.00 uur en het duister valt in. We spurten richting Villeneuve-Loubet. Na een uurtje arriveren we op de camping.
Einde van een fantastische dag!

Dag 8: Overnachting: Camping l'Hippodrôme, Villeneuve-Loubet, Avenue des Rives

Donderdag, 4 november - Antibes en Cap d'Antibes

8.00 u, 15°C, droog en zon. We nemen de bus naar Antibes. Over de Place Géneral de Gaule wandelen we naar de haven. Fort Vauban torent uit boven de masten van de luxejachten. In de verte zien we de aparte bouwwerken met superluxe appartementen van de Marina Baie des Anges in Villeneuve-Loubet. We maken een ommetje door de oude stad en belanden in een restaurantje. Voorbij de kathedraal en het Museum van Picasso komen we uit op de wallen. Het uitzicht is prachtig en hoog aan de hemel straalt de zon.

We stappen, stappen, stappen ... langs de zee op weg naar de GR-wandeling om de Cap d'Antibes. Het lijkt zóver... . Een paar kilometer verder vragen we dan toch uitleg aan een voorbijganger. Waar is die bewuste GR? Hij wijst ons een doodlopend baantje aan. Als we dit ten einde lopen zijn we op de GR rond de kaap. En ja, hier is het "eindpunt" van de wandelweg. Mijn benen voelen nu al als lood maar toch starten we moedig aan onze klauterpartij. We hebben één voordeel, we hoeven niet heen en terug. De 2,7 kilometer lange wandeling rond Cap d'Antibes slingert tussen de zee en tuinen van privévilla's en heeft een niveauverschil van 30 meter. Het aangelegde pad dat er ooit was is plaatselijk verdwenen. We moeten over rotsblokken, trappen op en af. Het is een vermoeiende "wandeling". Ik ben doodop maar heb het gehaald en het uitzicht was absoluut de inspanning waard.
Volgende keer nemen we best een bus tot hier of eventueel de camper want er is parkeergelegenheid genoeg. Ik noteer alvast dat de wandeling begint bij Plage de la Garoup, dichtbij Avenue André Sella.

De bus waarmee we terug naar Antibes willen komt niet opdagen. Een paar wandelaars, die we aanspreken om uitleg te vragen, lossen het voor ons op. Zij wonen in Nice en onze camping ligt op hun weg. Ze bieden ons een lift aan wat wij dankbaar aanvaarden. Na een half uurtje, veel vlugger dan gepland, zijn we terug van weggeweest.

Een heel vermoeiende maar voldoeninggevende dag!

Dag 9: Overnachting: Camping l'Hippodrôme, Villeneuve-Loubet, Avenue des Rives

Vrijdag, 5 november - Nice

8.00 u en 12°C en  zonnig. Het is onze laatste vakantiedag. We zouden naar Monaco of Menton kunnen. Met dit mooie weertje in een bus of trein zitten? Dat zou zonde zijn. We kiezen voor een herhaling van ons fietstochtje naar Nice. We nemen er alle tijd voor. Bij het vissershaventje in Cros-de-Cagnes houden we een eerste stop. We leven november, elf uur en het kleine strandje is al overbevolkt. Zwemmers in het water, zeilbootjes op zee, een visser die buiten vaart, een zacht zonnetje, ... een mix die zorgt voor een "lentegevoel" in de herfst.

12.00 u: In Nice zoeken we een nog vrije bank bij de Baie des Anges om te picknicken. Veel verder fietsen zit er niet in. Het is abnormaal druk. Vóór het luxehotel Negresco is de straat versperd voor publiek. Bij de ingang van het hotel wordt ijverig gewerkt aan het leggen van een rode loper. Waar je ook kijkt, is politie in speciale uitrusting "tenue Tortue Ninja". Tientallen politiewagens rijden rond. Het verkeer wordt omgeleid. Wat is hier gaande? Ik spreek een journalist aan. Hij weet me te vertellen dat de President van China en de Franse president Sarcosy hier vandaag verwacht worden. Daarom al die veiligheidsmaatregelen als voorzorg tegen eventuele manifestaties. Chinese jongelui lopen te zwaaien met vlaggen. Terwijl Willy bij de fietsen opwachting maakt, wurm ik me tot voor het hotel en kan een paar foto's maken. Lang sta ik hier niet. De versperring wordt uitgebreid. Trouwens de presidenten worden eerst om vijftien uur verwacht.
Zolang blijven wij hier niet rondhangen om enig beeld van de prominenten op te vangen. Wij gaan lekker de stad in om iets te eten. Met de fiets aan de hand mogen we door de omheining en over de Place du Palais. We constateren dat alle motto's en fietsen die op dit plein gestald staan op een grote vrachtwagen geladen worden en weggevoerd. Wat een gedoe!
In een van de smalle straatjes in de oude stad nestelen we ons op een terrasje. Ook hier is politie overal aanwezig en erg alert. Een paar winkeltjes verder zwaait een vrouw met een Tibetaanse vlag. De politie stevent er op af. De vlag wordt opgerold en mevrouw wordt meegenomen. Onze tafelbuur roept "liberté!" en een paar anderen echoën "liberté, fraternité!". Oei! Ik vrees een rel. Het blijft gelukkig bij dit klein incident.
Na onze lunch kunnen we niet terug via dezelfde weg. Tot 21.00 uur zijn alle straten rond hotel Negresco afgesloten. We fietsen langs de binnenstad, tot voorbij de versperring, terug naar de Promenade des Anglais.

15.00 u: Nog geen president in zicht. We slenteren wat rond, genieten van het mooie weer en het hele schouwspel en vatten onze terugtocht aan. Tot voorbij de vlieghaven is alle verkeer omgeleid en is de baan bezaaid met politiewagens. Ook het fietspad is afgesloten. Wegrijden vanuit Nice is geen probleem.

17.00 u en nog altijd 15°C: Terug in de camper zorgt Willy een extra lekker dinertje. Het is onze laatste avond. We stappen nog maar eens naar Le Géant om een voorraad in te slaan zodat we voort kunnen tot thuis. Ik doorsnuister mijn papieren en boeken om de terugreis voor te bereiden en te zoeken naar interessante overnachtingsmogelijkheden onderweg. We kraken een flesje op de fijne vakantie en kruipen met de kippen op stok.

Dag 10: Overnachting: Camping l'Hippodrôme, Villeneuve-Loubet, Avenue des Rives

Zaterdag, 6 november - Via Entrevaux naar Veynes

10.00 u, 12°C en zon: Aanvankelijk volgen we de N202, de Route d'Hiver. Ongeveer om twaalf uur stoppen we in het Vauban dorpje Entrevaux dat tussen de ravijnen aan de rivier de Var ligt. We passeerden hier al meer en bezochten ooit de citadel. Er is een parking voorzien voor 300 auto's. Na onze lunch wandelen we het dorpje door. Het uitzicht vraagt om gefotografeerd te worden. We nemen alle tijd. Willy kan best wat ontspanning en rust gebruiken voor hij verder rijdt. De door rotsen, langs de bergrand kruipende weg, is mooi maar lastig, voor de chauffeur toch.

De N202 sluit aan op de N85, de Route Napoléon die we volgen richting Digne-les-Bains en verder tot Veynes waar we wensen te overnachten. Onderweg tanken we bij een Super U wat meestal voordeliger is dan langs de weg. Op de camperplaats is camperservice voorzien. Grote campers kunnen hier niet terecht. In principe mag je hier parkeren maar niet overnachten. Het zal ons een zorg wezen. In het najaar krijgen we vast geen last.

Dag 11: 242 km
Overnachting: Veynes, Place du 19 Mars, aan N994
Coördinaten: N 44°31'59"    E 5°49'24"

Zondag, 7 november - Naar Luxeuil-les-Bains

7.30 u: We bollen met de Route Nationale via Gap, Grenoble, Bourg-en- Bresse, Lons-le-Saunier en Besançon naar Luxueuil-les-Bains. De weg is mooi en het verkeer is vlot.
10.00 u: Dreigende, donkere wolken hangen boven ons. We moeten de lichten aansteken. Op de koop toe begint het te regenen. Tijd voor een koffiepauze. Bij de Intermarché tanken we en zetten onze reis verder.

Ongeveer 16.30 uur nemen we op de N57 / E23 in Luxeuil-les-Bains de afslag bij de Auchan. Hier wordt de camperplaats aangeduid. Het is ondertussen droog. We staan op een groot plein bij een vijver en park. Er is een servicezuil. Later op de avond komt een tweede camper ons vervoegen.

Dag 12: 478 km
Overnachting: Camperplaats Luxueil-les-Bains, Place de l'Étang de la Poche
Coördinaten: N 47°49'02"    E 6°23'13"

Maandag, 8 november - Veerle

7.30 u: We rijden verder met de N57 / E23 via Nancy en Metz tot Luxemburg waar we profiteren van de gunstige dieselprijs, de innerlijke mens verzorgen en dan ... weer "en route".
Ongeveer 15.00 u zijn we thuis. We vertrokken 27 oktober met regen en 6°C. Hier is niets veranderd. Het is nog even miezerig, kil en nat.
Maar ... wij hebben onze batterijen opgeladen tijdens een korte, zalige vakantie en kunnen er weer tegen.

Dag 13: 592 km